оин

I

[آئين]

1. расм, урф, одат, тарзу тариқ, қоида; оини вафо расму тарзу қоидаи вафодорӣ; оини падарон оини ниёгон; расму одатҳое, ки гузаштагон ба он пайравӣ мекардаанд

2. шариат, мазҳаб, кеш, дин, суннат, тариқат

3. ҷашн, сур

4. шева, оҳанг

II

[آئين]

ороиш, зинат; оин бастан оростан, зинат додан (мас., ҷоеро ба муносибати ҷашне)

III

[آئين]

асбобе, ки бо он мост ва равғанро аз ҳам ҷудо мекунанд, ширзана